Proces dierenarts Maya (4) : "c'est du jamais vu"
- gestolen hond
- 4 nov 2021
- 8 minuten om te lezen
Vandaag was het de 2de inleidende zitting van het proces tegen de dierenarts die onze Maya op 7 oktober 2020, hetzij 4 maanden na haar diefstal, vals registreerde in dogID, op het moment dat de politie voor de deur stond van Maya's dieven om onze Maya op te halen en aan ons terug te bezorgen.
Door de valse registratie in dogID weigerde de politie vervolgens om onze Maya op te halen en bleef onze nachtmerrie, die intussen 514 dagen aansleept, voortduren.
Voor wie niet goed vertrouwd is met het verloop van een strafrechtelijke procedure, hierbij een kort woordje uitleg :
- de procedure begint met een dagvaarding van de beklaagde. In principe volstaat het om plaats, datum en uur van verschijning voor de rechtbank mee te delen en de tenlasteleggingen (de strafbare feiten) te vermelden. In Maya's dossier hebben we, om iedere discussie omtrent de dagvaarding te vermijden, ook de feiten omschreven (een beknopte omschrijving van wat er gebeurd is) en bijkomend de constitutieve bestanddelen kort geduid (dat zijn de voorwaarden die vervuld moeten zijn om te kunnen spreken over een strafbaar feit)
- normaalgezien is het het parket dat een klacht onderzoekt en vervolgens een beklaagde dagvaardt. Alhoewel het Kortrijks' parket expliciet onderzoek gevraagd had aan PZ Mira naar valsheid in geschrifte en valsheid in informatica, werd dit niet uitgevoerd. Hoe dat komt, lees je later. DogID had telefonisch wel bevestigd aan de politie dat er sprake was van valsheid in geschrifte, maar wilde dat niet schriftelijk bevestigen. Aangezien dogID naast de 1ste controle door de dierenarts een 2de controle moet uitvoeren op de eigendomsoverdracht, en dit niet gebeurd was bij Maya, zou dat immers neerkomen op het toegeven van de eigen fout van dogID. Mede hierdoor werden noch Maya's dieven, noch de betrokken dierenarts gedagvaard voor valsheid in geschrifte en valsheid in informatica.
- aangezien Maya's dossier een eenvoudig en evident geval is van valsheid in geschrifte en valsheid in informatica - haar registratie op naam van haar dief is immers een feit en de wet bepaalt duidelijk wat enerzijds de verplichtingen van de dierenarts zijn, anderzijds hoe een registratie door een dierenarts moet verlopen en wie wat wanneer moet doen in geval van eigendomsoverdracht en wijziging van verantwoordelijke - en aangezien noch de Orde der Dierenartsen, noch kabinet Weyts, noch de Dienst Dierenwelzijn, noch de politie het nodige deed, waardoor valse registraties straffeloos kunnen gebeuren en blijven in stand gehouden worden, besloten we dus om de dierenarts die Maya vals in dogID registreerde, zelf rechtstreeks te dagvaarden.
- omdat het Gents parket zelf niet betrokken was geweest bij het strafonderzoek, en het dossier dus "nieuw" was voor hen, besloot de rechtbank op 1 september 2021 om het parket 2 maanden de tijd te geven om het dossier te bestuderen en bijkomend onderzoek te verrichten, met de geruststellende boodschap dat "ieder dossier ernstig genomen werd in Gent" - en we bijgevolg mochten rekenen op een grondig onderzoek. Op 3 november zou er een 2de inleidende zitting zijn en zou het vervolg van de procedure besproken worden.
- op zo'n inleidende zitting wordt er vervolgens meestal een conclusiekalender afgesproken. Dat betekent dat beide partijen elk om beurt hun standpunten, hun bewijzen en hun verwijzingen naar de toepasselijke wetsartikels op papier zetten. Dat is positief, want zo kan er geen verwarring bestaan over wie wat gezegd heeft. Conclusies neerleggen is in tegenstelling tot het burgerlijk recht, niet verplicht in het strafrecht. Op vraag van een van de partijen of alle partijen kan een zaak ook meteen gepleit worden, vooral als het een eenvoudige zaak betreft. Wij hebben dit bijvoorbeeld gevraagd voor onze Maya, maar dat werd geweigerd. Maya's dief wilde telkens eerst concluderen, hij vroeg en kreeg hiervoor een uitstel van een maand want anders zou zijn recht van verdediging geschonden zijn. Ook de rechter kan besluiten om een zaak, als die heel eenvoudig en evident is, meteen te laten pleiten op de inleidende zitting. Alle partijen kunnen dan hun standpunten uiteen zetten en kunnen dan hun bewijsstukken neerleggen.
- als iedereen zijn conclusies en zijn bewijsstukken heeft ingediend, volgt er een pleitzitting. Tijdens zo'n pleidooi vatten beide partijen en het parket hun argumenten mondeling samen voor de rechtbank. De rechtbank kan dan ook bijkomende vragen stellen en eventueel bijkomende onderzoeksdaden vragen. Als iedere partij zijn stukken en verweer heeft overhandigd en gepleit heeft, wordt de zaak in beraad genomen. Dat betekent dat de debatten gesloten zijn, niemand nog iets mag toevoegen of wijzigen en de rechter zijn vonnis zal voorbereiden.
- op het einde van het verhaal volgt dan het vonnis.
Standpunt procureur
Het bleek dat de procureur niets had onderzocht en bijkomend onderzoek niet nodig vond. Op zich is dat geen probleem, want we beschikken over alle nodige elementen om de strafbare feiten te kunnen bewijzen. Die vloeien voort uit een correcte toepassing van de wet, naast enkele andere concrete gegevens en de nieuwe stukken en gewijzigde verklaringen (versie 3) van de betrokken dierenarts.
De procureur vroeg de vrijspraak van de dierenarts over gans de linie. Haar betoog duurde 1 minuut (of minder). Dat betekent concreet dat de procureur de Franse, Europese en Vlaamse wetgeving inzake het identificeren en registreren van honden naast zich neerlegt. Anders gezegd, meent de procureur dat dierenartsen noch de Vlaamse, noch de buitenlandse, noch de Europese wetgeving hoeven toe te passen en valse registraties in dogID mogen uitvoeren, waarbij gestolen honden straffeloos op naam van hun dief geregistreerd mogen worden en waarbij dus het eigendomsrecht geschrapt wordt.
Standpunt dierenarts
De advocaat van de dierenarts vroeg uiteraard ook de vrijspraak. Hij stelde dat zijn cliënte ter goeder trouw had gehandeld - wat per definitie onmogelijk is als je de wet niet toepast (naar analogie zou je bvb kunnen stellen dat je ter goeder trouw door het rood licht reed : je weet dat het niet mag, je weet dat de wet deze regels oplegt, maar je past ze willens wetens niet toe - zoiets kan je dus niet "ter goeder trouw" doen) - en hij lichtte de wetgeving toe. "Toevallig" gebruikte hij dezelfde argumenten als Minister Weyts, die er een week tevoren nog op grond van diezelfde onjuiste argumenten beschuldigd van werd in het parlement diefstal te legaliseren.
Ons standpunt
Wel, dat mochten we niet toelichten. Toen we een poging hiertoe ondernamen, werden we onderbroken en moesten we zwijgen. Voor de aanvang van de zitting mochten we evenmin onze repliek op de brief van tegenpartij neerleggen. Op basis hiervan moet in principe de dierenarts veroordeeld worden - reden waarom dit stuk, dat de procureur nochtans ook ontving, niet mocht worden neergelegd.
Standpunt rechter
De rechter meende dat de feiten niet bewezen waren, dat er geen onderzoek nodig was en dat we onze bewijzen niet mochten overmaken. Toen we hiertegen protesteerden en conclusietermijnen vroegen, werd dit door de rechter afgewezen. Concreet betekent dit dat we onze bewijsvoering - die we mondeling niet mochten toelichten - ook niet op papier mogen zetten.
Als die bewijsvoering op papier zou staat, moet een rechter punt per punt motiveren waarom hij een middel (dit is een argument) afwijst. 70 % van onze bewijsvoering bestaat uit (o.a. Franse en Europese) wetsartikels en hun concrete duiding in Maya's dossier, die we nu niet hebben mogen overmaken en toelichten, daar waar de Franse wetgeving op onze Franse, in Frankrijk wonende en in Frankrijk geregistreerde Maya van toepassing is. De wet is natuurlijk de wet, daar kan zelfs een rechter niet omheen. Maar over de wet moet blijkbaar gezwegen worden in de rechtbank.
Toen de rechter aangaf de zaak in beraad te zullen nemen, stonden we recht om nogmaals onze repliek op de brief van tegenpartij af te geven aan de rechter. Die repliek bevat slechts een kleine fractie van onze argumenten. Opnieuw werd dit geweigerd. De Gentse rechtbank zal op 1 december 2021 vonnis geven.
"Zware gevolgen" als er over (proces) dierenarts gepubliceerd wordt
Wel weidde de rechter uitgebreid uit over de website www.gestolenhond.be. Het was ongehoord dat er over "malafide dierenartsen" zou geschreven worden, daar waar er nog nooit een dierenarts veroordeeld was geweest voor valse registraties - ook de betrokken dierenarts in Maya's dossier niet. Het kon niet zijn dat de reputatie van onschuldige dierenartsen zo besmeurd werd. De rechter herinnerde eraan dat iemand onschuldig is tot het tegendeel bewezen is.
Dat dierenartsen per definitie altijd onschuldig zijn en zullen zijn als noch de Dienst Dierenwelzijn, noch de Orde der Dierenartsen, noch de politie, noch het parket ze controleert of onderzoek voert naar de valse registraties in dogID - en als je je bewijsvoering niet mag neerleggen - betekent dus dat het deksel op de doofpot van de valse registraties in dogID kost wat kost dicht moet blijven.
De rechter waarschuwde voor "zware gevolgen" als de artikels over de dierenarts niet snel zouden verdwijnen.
We zullen met plezier meteen alle artikels van de website verwijderen, zodra er een grondig onderzoek is gevoerd naar de valse registraties in dogID, dat leidt tot de nodige maatregelen en veiligheidsgaranties van de database en het respecteren van het eigendomsrecht, meer de broodnodige controles op en sancties voor dierenartsen die het niet zo nauw nemen met de wetgeving. De doelstelling van dogID is per slot van rekening het correct identificeren van honden en hun baasjes, het herenigen van honden met hun baasjes en het controleren van de handel in honden - niet het legaliseren van hondendiefstal, zoals op vandaag het geval is, en waarin dierenartsen een cruciale rol spelen. Mensen willen hun dieren terug, kan iemand hen dat kwalijk nemen ?
" C'est du jamais vu "
In Frankrijk, waar een team wekenlang uitleg en duiding gaf over de interpretatie van de wetgeving, die nu dus niet mag voorgelegd worden aan de rechtbank, konden ze hun oren niet geloven. " C'est du jamais vu, " klonk het daar. " Même Macron n'oserait pas faire ça, au moins il ferait semblant de mener un procès équitable. "
Vrij vertaald betekent dat : dit is ongezien, zelfs Macron zou zo niet durven handelen, hij zou tenminste doen alsof een proces eerlijk verloopt.
DogId is geen onbekende in Frankrijk. Verschillende mensen meldden dat hun verloren gelopen of gestolen hond zich in België zou bevinden en in dogID geregistreerd zou staan op naam van een dief. (De wet voorziet dat wie een hond vindt, die binnen de 4 dagen naar de politie of naar de gemeente moet brengen, zoniet is er sprake van diefstal. Wie dus een hond vindt, mag die niet zomaar houden en moet via de chip de eigenaar contacteren en de hond terugbezorgen). Procederen zou de Fransen - behalve veel verdriet, stress, tijd- en geldverlies - niets opleveren. Niemand zou ooit zijn of haar hond teruggekregen hebben.
Wraking rechter
Bij de Italianen schieten vooral de bedreigingen van de rechtbank in het verkeerde keelgat. Inderdaad gaat de rechtbank zijn boekje ferm te buiten met de dreigementen aangaande www.gestolenhond.be. De aantijgingen van 'laster en eerroof' vormen niet het voorwerp van deze procedure. De rechtbank getuigt van uitgesproken subjectiviteit door op dergelijk intimiderende wijze de betrokken dierenarts te verdedigen.
In andere landen werd opgeroepen om meteen de rechter te wraken. De neerlegging van bewijsvoering weigeren en weigeren om een partij te laten pleiten, vormen flagrante schendingen van de fundamentele principes van het recht. Dat de rechtbank haar oordeel al klaar heeft nog voor de zaak in beraad te nemen, wekt eveneens de schijn van partijdigheid.
Besluit
Ons inziens is een wraking zinloos, want het is met het trieste spektakel dat zich vandaag in Gent voltrok, glashelder dat er andere belangen spelen dan dierenwelzijn, wet en recht.
De veroordeling van een dierenarts voor een valse registratie van een hond in dogID zou immers aantonen dat frauderen mogelijk is en dat dogID onveilig is - en dat wil kabinet Weyts kost wat kost voorkomen, ook als dat betekent gestolen honden hiervoor op te offeren en kinderharten te breken.
Nochtans geldt net het omgekeerde : een veroordeling zou de (gelukkig weinige) malafide dierenartsen in ons land juist ontraden om nog honden vals te registreren in dogID, waardoor de problemen zich deels vanzelf zouden oplossen, en een grondige motivering van het vonnis zou duidelijkheid scheppen over de interpretatie van de wetgeving.
Het is uiteindelijk de taak van de federale en regionale/gewestelijke en tuchtrechtelijke instanties om er voor te zorgen dat zowel dierenartsen als politie als justitie als hondenbaasjes op correcte wijze geïnformeerd worden en op correcte wijze de wet toepassen.
Als zij zelfs in het licht van de huidige omstandigheden nalaten om te handelen, leveren ze zelf het bewijs dat ze de Europese regelgeving schenden nu Europa geen 2 actieve registraties in 2 landen op 2 namen toelaat, enkel de gegevens van de eigenaar van een hond toelaat, de traceerbaarheid van een hond in België niet verzekerd is en illegale hondenhandel, zelfs hondendiefstal, ondersteund wordt.
We gaan de rechtbank dus rustig laten begaan en de betrokken dierenarts laten vrijspreken en met dat vonnis richting Europa trekken. Europa vraagt de lidstaten sinds jaren om veel strenger op te treden tegen dierenartsen die paspoorten vervalsen. In België worden ze - zonder enig proces - vrijgesproken.
Comments