Dierenwelzijn
of ...
Theorie
De Dienst Dierenwelzijn is bevoegd voor de database dogID.
De Dienst Dierenwelzijn is in theorie ook bevoegd om controles uit te voeren in geval van dierenverwaarlozing en dierenmishandeling.
Op hun website staat :
Problemen met dierenwelzijn in Vlaanderen kunt u melden aan de dienst Dierenwelzijn, maar alleen als u de eigenaar van het dier kent. Kent u de eigenaar niet of is de situatie heel dringend, dan neemt u best contact op met de lokale politie.
Omschrijf zo goed mogelijk de locatie van het dier. Zo kunnen onze inspecteurs het dier snel vinden.
De dienst dierenwelzijn volgt uw melding op, maar kan u niet verder op de hoogte houden van het dossier.
Praktijk
In de praktijk worden er zelden of nooit controles uitgevoerd over dierenverwaarlozing bij particulieren.
Als er al controles gebeuren, zijn ze meestal manifest laattijdig - en leiden ze bijgevolg tot niets.
Objectiviteit en zorgvuldigheid is soms ver zoek, zoals blijkt uit dit verhaal. De Dienst Dierenwelzijn nam onterecht een poes in beslag, waarna ze verdween.
'Niet erg, want dieren zijn vervangbaar', luidde het standpunt van de Dienst Dierenwelzijn. Hoe mens- en diervriendelijk is dat ?
In extreme gevallen helpt de Dienst Dierenwelzijn zelfs hondendieven, zoals in Maya's dossier het geval is.
Ben Weyt's Dierenwelzijnsbeleid is jammer genoeg niets meer dan loze PR, een klucht, waarbij dierenbeulen beschermd worden en gestolen dieren jarenlang straffeloos verwaarloosd mogen worden. De Leonberger Maya is het levend bewijs van een falend wanbeleid.
Dierenwelzijn en dogID
De Dienst Dierenwelzijn is bevoegd voor dogID.
Dat betekent concreet dat de Dienst Dierenwelzijn - en minister Weyts - de eindverantwoordelijke zijn voor de 'goede werking' van dogID.
Dat betekent o.a. dat enkel de eigenaars van een hond in dogID mogen geregistreerd staan. Dat is echter niet het geval.
Uit Maya's en vele andere vergelijkbare dossiers blijkt onweerlegbaar dat dierenwelzijn NIET de prioriteit of doelstelling is van de Dienst Dierenwelzijn.
Men kan niet anders dan zich afvragen :
Wat is dan wél de echte bedoeling van de Dienst Dierenwelzijn en dogID ?
Dierenartsen getuigen
"Onbereikbaar"
"Geen controle"
"Afwimpelen"
"Je moet maar eens zelf proberen om telefonisch contact te krijgen met de Dienst Dierenwelzijn. Dat is zo goed als onmogelijk. Uren tijd verlies je daarmee."
“Ik maakte wekenlang melding van ernstige verwaarlozing in een manège - tevergeefs. Toen er maanden later eindelijk controle kwam, waren de paarden al naar de slacht gebracht.”
“Mijn cliënten worden steeds doorverwezen naar de politie of krijgen gewoonweg geen antwoord. Het is een grote schijnvertoning. Proefdieren in labo's krijgen haast nooit controle."
Het gevolg :
de meeste dierenartsen geven geen meldingen meer door.
Door deze gebrekkige werking blijven dierenverwaarlozing en dierenmishandeling bestaan.
Controle op dierenartsen
De Dienst Dierenwelzijn is bevoegd voor de controles van de dierenartsen. Niet iedere dierenarts neemt het immers zo nauw met de wetgeving.
Respecteren dierenartsen de regels inzake dierenwelzijn bij particulieren, in slachthuizen, in labo's, in kwekerijen, in fokkerijen, ... ?
Respecteren dierenartsen de regels inzake het identificeren en registreren van dieren ?
In de praktijk blijkt dat er helemaal GEEN controles op malafide dierenartsen bestaan.
Kabinet Weyts is daarvan op de hoogte, maar doet er niets aan.
Zo worden gekende misbruiken willens wetens in stand gehouden - ten nadele van diereneigenaars die hierdoor hun dier kwijt geraken.
" Dierenartsen vervullen gratis de administratieve taken van de Dienst Dierenwelzijn. In ruil worden we met rust gelaten. Ook als het fout loopt. "
Het zijn de dierenartsen die de gegevens van honden invoeren in de database dogID.
Hierdoor bespaart de Dienst Dierenwelzijn een pak tijd en kosten. Dierenartsen leveren m.a.w. gratis secretariaatswerk voor de Staat.
In ruil hiervoor worden sjoemelaars niet gestraft. Immers : wat als dierenartsen NIET meer dit gratis werk willen leveren als ze gesanctioneerd zouden worden bij fouten ?
Wie zou dan het administratief werk opknappen ?
Hondenbaasjes zijn de dupe van dit lakse beleid.
Schijnmaatregelen Weyts
Minister Weyts kondigde op 23 augustus 2021 trots aan dat hij dierenverwaarlozing harder zou aanpakken (lees hier). Een handige PR stunt, die in de praktijk dode letter blijft. Waarom dat zo is, leest u hieronder.
"Dierenverwaarlozing is zeer ernstig"
In zijn persbericht schrijft Weyts dat "de wetgever het signaal geeft dat hij dierenmishandeling zeer ernstig neemt". In de praktijk laat de Dienst Dierenwelzijn na om controles uit te voeren.
Maya werd maandenlang opgesloten in een donkere, stinkende garage. Ondanks meerdere oproepen om controle uit te voeren, werd de garage nooit gecontroleerd. De buurman, die sinds jaren de verwaarlozing van de dieren kon vaststellen, is meer dan een jaar later nog steeds niet verhoord.
Als minister Weyts dierenverwaarlozing werkelijk zo ernstig neemt, hoe kan hij dan verklaren dat de gestolen hond Maya nog steeds door haar dieven mag opgesloten worden ?
Maya werd 625 dagen en nachten opgesloten,
net als 2 andere honden.
"Elke politiezone heeft Verantwoordelijke
Dierenwelzijn"
Maya's dieven trachtten Maya te wurgen.
De politie, al maanden op de hoogte van Maya's diefstal en verwaarlozing, zag hier geen enkel probleem in.
Minister Weyts verkondigt trots "Elke politiezone en elk parket heeft ondertussen een specifieke verantwoordelijke voor Dierenwelzijn".
In de praktijk weigert ook de politie om controles uit te voeren en PV op te stellen. Klachten mbt dierenverwaarlozing en -diefstal worden vaak gewoon geweigerd.
Dit overkwam zowel mijn moeder als mijzelf. Wij moesten rechtstreeks de procureur aanschrijven.
De dieven van Maya probeerden haar zelfs te vermoorden tijdens een reddingsactie. Twijfel hierover kan niet bestaan : u hoort een van Maya's dieven zeggen dat Maya mag gedood worden.
Je zou denken dat de politie in zo'n geval meteen een hond ophaalt en terugbezorgt aan de eigenaars. Niets daarvan.
"Strenge straffen"
Het is niet omdat "strenge straffen" in theorie mogelijk zijn, dat zij ook daadwerkelijk uitgesproken worden in de praktijk.
Enkel het parket kan straf vorderen.
In de praktijk vordert het parket de minimumstraf. In Maya's dossier was die minimumstraf 1 maand.
Zo werd Maya's dief correctioneel veroordeeld tot teruggave van de hond en 1 maand gevangenisstraf - met 3 jaar uitstel.
In de praktijk komt dat dus neer op GEEN straf.
Maya's dief gaat in beroep, waardoor Maya 1 jaar en 3 maanden later nog steeds niet met haar baasjes is herenigd en zij tot op vandaag wordt opgesloten.
Een "strenge straf" had Maya's dief wellicht aangespoord om Maya meteen terug te geven. Nu is er geen enkele reden om dat te doen met zo'n schijnstraf.
Uittreksel uit het vonnis van 21 juni 2021.
Belachelijk lage straffen zorgen er voor dat hondendieven en dierenmishandelaars ongestoord blijven doorgaan.
"Ons probleem niet"
Kinderen zijn de dupe
van een falend beleid.
De gebrekkige werking van de Dienst Dierenwelzijn ligt aan de basis van Maya's aanhoudende verduistering.
Immers, als de Dienst Dierenwelzijn zou controleren of dogID al dan niet de wettelijk vereiste controles uitvoert, dan zou onze Maya nooit op naam van haar dief geregistreerd kunnen worden zijn.
Bovendien, als de Dienst Dierenwelzijn daadwerkelijk controles zou uitvoeren op malafide dierenartsen en deze zou sanctioneren, dan zouden deze dierenartsen 2 x nadenken voor zij gestolen of verduisterde honden frauduleus registreren in dogID.
Erger nog, zelfs als de Dienst Dierenwelzijn de bewijzen ontvangt van diefstal of verduistering, weigert zij om de nodige rechtzettingen uit te voeren, waardoor gestolen of verduisterde honden op naam van de dief in het systeem blijven staan.
Door deze valse registratie weigert de politie vervolgens om een hond op te halen.
Als bovendien blijkt dat Maya verwaarloosd wordt, weigert de Dienst Dierenwelzijn om de nodige controles uit te voeren.
Als tot slot de sjoemelende dierenarts gedagvaard wordt, zou men verwachten dat kabinet Weyts de daad bij het woord voegt door een duidelijk signaal te sturen dat diefstal, verduistering en verwaarlozing van dieren NIET kan in Vlaanderen (zoals hij beweert in de pers) en zich bijgevolg burgerlijke partij te stellen.
Dat gebeurt niet, waardoor je kan besluiten dat het hele Dierenwelzijn verhaal in Vlaanderen 1 grote schijnvertoning is.
" Het signaal dat kabinet Weyts en de Dienst Dierenwelzijn in dit dossier sturen, komt neer op een gedoogbeleid inzake diefstal, verduistering en verwaarlozing van dieren.
Bovendien verliest dogID iedere geloofwaardigheid. Een database die gestolen of verduisterde honden willens wetens op naam van een dief registreert, kan per definitie niet betrouwbaar zijn."
" Europese regelgeving
telt niet in België "
Hoe ver gaat Minister Weyts om de fouten van zijn diensten onder de mat te vegen ?
Benieuwd wat Europa daarover te zeggen zal hebben.
Vind jij het ok dat het geluk van dieren en kinderen opgeofferd wordt om de
reputatie van een database te beschermen ?
Vlaams Parlement
" Minister, als u geen actie onderneemt om correcte registraties te laten uitvoeren door dogID, dan legaliseert u ons inziens hondendiefstal.
Het is tijd dat u als minister uw verantwoordelijkheid neemt om een geloofwaardig dierenwelzijnsbeleid te voeren want in de praktijk is daar noch bij de dienst Dierenwelzijn, noch bij de politie, noch bij de rechtbank heel veel van te merken.
Steeds meer dierenliefhebbers melden ons dat ze niet meer vertrouwen op de dienst Dierenwelzijn. Maak werk van een dienst Dierenwelzijn die zich inzet voor het welzijn van de dieren en niet voor dat van criminelen. "
- Els Sterckx (Vlaams Belang) -
" U gaf op 3 maart 2021 al aan dat er bij nieuwe registraties geen controles uitgevoerd worden door dogID. Uit de ontvangen meldingen blijkt echter dat er ook bij herregistraties niet altijd een controle door dogID gebeurt. Het gevolg hiervan is dat gestolen, verduisterde, vermiste, verloren gelopen en illegaal ingevoerde honden op naam van een dief of vinder of houder geregistreerd kunnen staan. "
- Gwenny De Vroe (Open VLD) -
