Maya 2 weken na teruggave : hijgen, trillende benen, slapen, slapen, slapen

Morgen zal het 2 weken zijn dat Maya met haar gezin herenigd werd. Eten en drinken verloopt terug normaal, haar ooginfecties beginnen stilaan te genezen. Intussen is ze ook gewassen, want de urinegeur was echt niet meer te harden.

Vorige woensdag zijn we op bezoek gegaan bij de buurman van de Pareits om hem te bedanken en onze Maya aan hem voor te stellen. Hij had haar maandenlang wel gehoord (blaffen en janken) en een zeldzame keer dat Maya buiten kon op zondagvoormiddag ook vanuit de verte gezien, maar hij had haar nog nooit van dichtbij gezien. Ze liet zich uitgebreid knuffelen. Maya had niet door waar ze was, rond het boerenerf staan stallen, schuur, woning gebouwd. Tot ze naar de weide liep waar de schaapjes van de buurman rondliepen. Vanuit die weide kan je het huis en de tuin van de Pareits zien. ZOEF !!! Maya (jawel, de sloffende Maya) spurtte in rechte lijn naar de auto en sprong helemaal alleen (terwijl we ze anders met 2 in de koffer moeten heffen) in de koffer, begon zwaar te hijgen en wilde er niet meer uit. Het bezoek was afgelopen. Heimwee naar haar gevangenis of de 2 andere honden die daar nog steeds 24/7 in de stinkgarage opgesloten zitten, heeft ze dus duidelijk niet.

Haar orthepedisch bed voor in de auto is aangekomen, zodat ze tijdens transport geen pijn meer heeft :

Ook haar orthopedisch bed voor binnen is aangekomen, maar de verwarming moet laag staan, want Maya verdraagt geen kamertemperatuur meer. Het is duidelijk dat ze maandenlang in de koude moet zijn opgesloten. Alleen 's avonds en 's nachts gaat ze in haar bed liggen, overdag is dat blijkbaar te warm voor haar :

Maya kan kiezen of ze liever binnen of buiten wil. Alhoewel het nog erg koud is buiten, zit ze liever buiten dan binnen. Daar ligt ze constant te slapen, na 2 weken rust, deftige voeding en verwennerij is zij nog steeds totaal uitgeput :

Twee korte wandelingen per dag kan ze nauwelijks aan. We hebben dit tot 1 wandeling per dag moeten beperken. Het duurt 2-3 uur voor ze van een korte wandeling van hoop en al 5 à 10 minuten bekomen is en terug enigszins normaal kan ademhalen. Bij een tweede wandeling is het hijgen veel erger dan bij een eerste wandeling. Ze is wel heel blij en enthousiast om mee te gaan, ze heeft er zin in, maar haar lichaam kan niet volgen. Na 50 meter stappen begint ze al te hijgen, ze kan na 2 weken maximum 1 toertje rond het Beukenhof in Vichte aan (zo'n 400 à 500 meter ??) :

Sinds donderdag duikt er een nieuw gegeven op. Na een korte wandeling beginnen haar benen erg te trillen. Ze heeft ook meer moeite om recht te staan dan vorige week. Haar voeten glijden weg op de vloer. Op parket kan ze gewoon niet meer rechtkomen en moeten we haar helpen. In de tuin kan ze beter rechtstaan. Rechtstaan houdt ze nog steeds niet lang vol. Ze laat zich meteen neerploffen. Zelfs op haar poep zitten en enkel op de voorbenen staan, is te lastig voor haar. Dat versterkt het vermoeden dat ze inderdaad een inspuiting kreeg met zware ontstekingsremmers en pijnstillers daags voor haar teruggave. Die mogelijke inspuiting begint nu mogelijks stilaan uit te werken, en de ernst van Maya's verwaarlozing wordt duidelijker :

Wel is Maya duidelijk al wakkerder en alerter. Angst heeft ze niet, vrijdag was ze mee op bezoek bij een vriendin in een huis dat nieuw is voor haar en waar ze het grootste deel van de tijd slapend heeft doorgebracht, ondanks het feit dat er voortdurend 5 kinderen en 3 volwassenen om haar heen liepen :

Zaterdag was Maya mee op bezoek bij een andere vriendin, die ze sinds haar geboorte al kent en waar ze ook de woning goed van kent. Om jullie een idee te geven van Maya's conditie, hieronder even het kort verloop. Uit de auto gestapt, straat overgestoken, van de voordeur tot de achterdeur gestapt (misschien 20 meter samen ?) :

Een kort toertje door het stadstuintje (10 à 20 meter gestapt ??), en dan tijd voor een knuffel, maar opnieuw kan ze niet lang blijven staan :

Zelfs van deze minimale inspanning begonnen Maya's benen opnieuw te trillen :

Hier zie je Maya, 2 uur later, op de koude keukenvloer terug ipv op een zachte deken waar ze nochtans uit kon kiezen, nog steeds erg aan het hijgen :

Zondagavond opnieuw zwaar gehijg, na een korte wandeling van amper 300 meter :

Ook vandaag weer trillende benen, na een korte wandeling van zo'n 200 meter :

Dit is Maya's toestand ondanks intussen 10 Reiki sessies van Cristina Maretti en een week Bemerbehandeling. Het is onmogelijk dat niemand bijna 2 jaar lang Maya's vreselijke toestand zou hebben opgemerkt.

In ieder geval, in vergelijking met haar teruggave is er inderdaad verbetering ... hier kan je haar toestand op 22 februari 2022 bekijken. En hier kan je Maya's verhaal lezen.